جنگل در امتداد میلیون‌ها سال تکامل جوامع گیاهی شکل گرفته و انسان‌ها به فراخور نیازهای خود از آن‌ها بهره مند شده اند. افزایش جمعیت انسانی و متنوع شدن نیازها تعادل بهره برداری از این عرصه را دچار مخاطره کرده است.
جنگل‌ها به عنوان ریه زمین در چرخه حیات موجودات زنده نقش موثری ایفا می‌کنند از اینرو برای حفظ و صیانت از درخنان و اکوسیستم طبیعی درکشور باید بیش از پیش تلاش کرد.
متاسفانه جنگل‌ها به دلایلی از جمله رشد جمعیت و نیاز روزافزون بشر به منابع جنگلی، استفاده از جنگل‌ها به عنوان منبع سوخت، تولید زغال چوب، تبدیل مناطق جنگلی به زمین کشاورزی، فقر فرهنگی مردم، استفاده بی‌رویه جهت تعلیف دام به منظور پاسخ به افزایش تقاضای محلی و جهانی گوشت، فعالیت‌های صنعتی، احداث جاده‌های بین جنگلی، آتش سوزی، شیوع آفات و بیماری‌های گیاهی، تخلیه زباله‌های شهری و بیمارستانی در مناطق جنگلی، کارهای عمرانی، اکتشاف و غیره رو به نابودی پیش می‌روند.
نابودی جنگل‌ها پیامدهای نگران کننده‌ای از جمله گسترش بیابان ها، افزایش میزان گازهای گلخانه ای، تشدید آلودگی هوا، تخریب لایه ازون و در نهایت گرم شدن زمین، کاهش حاصلخیزی خاک، کاهش میزان بارندگی، افزایش سیلاب، حذف عوامل تولید اکسیژن و افزایش دی اکسید کربن را برای محیط زیست به همراه داشته و دارد.
درختان جنگلی به عنوان سرمایه‌های اصلی حیات بیشترین حجم و تعداد محصولات تولیدی در کارخانجات و صنایع تبدیلی را تشکیل می‌دهند. نابودی و خرابی این موهبت عظیم الهی باعث بروز خسارت‌های جبران ناپذیری می‌شود به طوری که این خسارت‌ها حتی در زندگی نسل‌های آینده نیز اثر نامطلوب می‌گذارد.
تهدید پوشش‌های جنگلی از طریق عوامل طبیعی با توجه به طبیعت و سرشت آن‌ها قابل ترمیم، تجدید و احیا هستند ولی اگر انسان به کمک عوامل طبیعی برای تخریب جنگل‌ها بشتابد در این صورت جامعه گیاهی به یکباره و یا به تدریج از بین می‌رود و امیدی برای تجدید حیات آن در مدت محدود نخواهد بود. حفاظت و استفاده صحیح از جنگل‌ها به عنوان سرمایه ملی هر کشور علاوه بر ثروت آفرینی، بقای محیط زیست را نیز تضمین می‌کند.
جنگل‌ها از حیث تامین مواد غذایی جامعه، مصنوعات چوبی، محصولات کاغذی، تامین تعدادی زیادی از مایحتاج عمومی جامعه، جلوگیری از فرسایش و از بین رفتن خاک و حفظ آب و نزولات آسمانی نقش مهمی را در اکوسیستم‌های طبیعی ایفا می‌کنند بنابراین تلاش برای جلوگیری از نابودی این منابع برای حفظ حیات انسان و همچنین کسب درآمد از این منابع طبیعی از اهمیت حیاتی برخوردار است.
چگونه می‌توان از تخریب و نابودی بیشتر جنگل‌ها جلوگیری کرد؟
یکی از مهمترین و شاید بتوان گفت حیاتی‌ترین راهکارها برای برون رفت از بحران تخریب و نابودی بیشتر جنگل‌های باقی مانده کشور زراعت چوب و توسعه آن به ویژه در خارج از جنگل هاست.
با این اقدام می‌توان در نخستین مرحله با تولید فراوان چوب و رفع حداقل نیازهای چوبی کشور فرصت کافی برای برنامه ریزی‌های بعدی و مقابله با سایر عوامل مخرب داشت؛ عواملی همچون وجود دام در جنگل، حضور جنگل نشینان، قاچاق چوب و غیره که هر یک در تخریب و آسیب رساندن به موجودیت جنگل‌ها نقش بسیار مهمی دارند.
در نتیجه این اقدام می‌توان عملیات پرورشی و جنگلداری درجنگل‌های طبیعی و ارزشمند کشور را که از اهمیت فراوانی برخوردارند، اجرا کرد.
سخن پایانی
حفظ جنگل های کشور در نخستین گام تنها از طریق تولید چوب و توسعه زراعت آن در کشور امکانپذیر است. توسعه زراعت چوب در کشور در صورتی قابل تحقق خواهد بود که هماهنگی و همکاری بین ارگان‌های مختلف و ذیربط اجرایی، تحقیقاتی، آموزشی، ترویج، صنایع، بازرگانی، بیمه محصولات کشاورزی و… به وجود آمده باشد تا فعالیت های توسعه زراعت چوب در کشور در یک کانال واحد و صحیح سوق داده شده و تحت مدیریت واحد نیز برنامه ریزی شود.
You must be logged in to post a comment.